Hoe een onderzoek naar een vermeend oorlogsslachtoffer een geheel andere wending kreeg, beschrijft Ludmilla van Santen in haar artikel en rapport “De fantoomverloofde – Wie was ‘Ben’?“.
Vooral voor onderzoekers staan hier veel bronnen genoemd die bruikbaar zijn bij eigen onderzoek.
Een zoektocht naar een oorlogsslachtoffer, een held van de Prinses Irene Brigade …
Dan blijkt dat zijn ‘verloofde’ zwanger werd van een bevrijder … en deze verwekker niet dezelfde zal zijn als ‘de gestorven held’, die mogelijk zelfs niet bestond, en ‘tot leven werd gewekt’ om haar duistere straatje schoon te vegen …
Een zoektocht die zich stap voor stap vormt tot dit verslag. Ieder antwoord levert nieuwe vragen op. Als in een film volgt Ludmilla van Santen haar, op afstand gadegeslagen waar en hoe ze leefde: samen met haar broer al jong wees geworden, beiden tbc-patiënt, hij blijft in Enschede, zij vertrekt naar Limburg … hoe moet ze hebben gedacht en gehandeld in oorlogstijd binnen een voor haar, zoals ze zelf aangaf, een ‘verpestende omgeving’ … ‘weduwe’ worden van een ‘oorlogsheld’ kan dan voordelen bieden… en dan op 36-jarige leeftijd ongehuwd moeder worden van een bevrijdingskind dat door zijn opvallende verschijning wordt gepest … trouwen met een man die wegens zijn geloof werd gearresteerd en een strafkamp overleefde, zij een vierde keer van geloof wisselde …
Wat is waar, waren het bewuste of ziekelijke leugens en wat is nog onbekend?
Wie was ‘Ben’?
Overlijdensbericht van een onbekend persoon.
Bron: Veritas, katholiek 14-daags blad voor Maastricht, maandag 20 november 1944, via Delpher.nl/kranten
Heeft u hulp nodig bij uw onderzoek, neem dan vrijblijvend met ons contact op. Uw gegevens worden vertrouwelijk behandeld.